Self Definition reprospetive personal exhibition of Efi Tsoulouchopoulou

Υβρίδιο 150Χ150

Βράχος

35Χ45

Efi Tsoulouchopoulou

Self-Definition

Efi Tsoulouchopoulou’s exhibition “Self-Definition” features paintings on canvas and paper,

collages and photographs, from 2000 until today. In this retrospective-type exhibition, the

artist attempts an anatomy of the anxious and wounded self, a deep, inward gaze. That

brave confrontation with the truth through a broken mirror is an exercise in self-healing.

The artist investigates concepts such as healing, self-care and self-fashioning – in other

words, the construction of the self. The exhibition also touches upon other concepts, such

as stripping bare, revealing the perishable body, discovering and narrating its stories.

The leading character in Tsoulouchopoulou’s works is her own naked body.

Captured in various positions and worked on in different techniques, the body gazes,

focuses, balances, gestates, conceives of new life, or rises like a celestial body. The artist

creates “postal nudes” by sticking stamps upon studies of female nudes from the years

when she learned to draw at Tasos Rigas’ Art Preparation Workshop. Elsewhere, she

appropriates portrait photography to comment demonstratively on the fragile, ephemeral,

artificial or constructed image of an up-and-coming, successful artist. A happy moment, a

family snapshot from the opening of her exhibition, gradually transforms into a blurred

memory, an image unformed.

In other works, the artist’s body becomes a microcosm of (Greek) society, a society

that is wounded, fractured and problematic. Here, Tsoulouchopoulou intervenes by

painting on newsprint, to transform it into abstract compositions. The colour red prevails,

symbolising blood (“a journey through red blood”, as she says), physical pain, death and

catharsis. On the other hand, the skull is presented as a sacred symbol of man or a totem

of worship. Flowers and vegetal motifs attest to her love for nature. Her painting exalts

emotion, which has the power of connecting incongruous things, unconventional love

affairs (between animals) and mysterious couples, such as a princess and an alien.

There is expressionist intensity in the painting of Efi Tsoulouchopoulou. Raw and

spontaneous, it draws from doodles and arabesques. It is a painting that nurtures and

maintains thought, providing its creator with the necessary emotional balance. A painting

that flirts with drawing and combines the pictorial with the aniconic, sensitivity with

harshness. With these works, Tsoulouchopoulou sends a message that pertains as much

to herself as to her social and artistic environment. Her “Self-Definition” is not self-

referential or exclusively personal. It refers, equally, to out collective experience, to rituals

of transition: the constant and persistent quest for our inner self through a visualisation of

deep concentration, a flight from reality, a passage into another dimension, beyond our

long-suffering planet.

Christoforos Marinos

Translated by Daphne Kapsali

Efi Tsoulouchopoulou was born in Athens. She is a painter and a full member of the

Chamber of Fine Arts of Greece. After studying drawing in Athens, she was admitted to

the School of Fine Arts of Brera in Milan, Italy (1991-95), with Painting as her main

direction, and studied Engraving, History of Art, and Graphic Design, among other

subjects. After she returned to Greece, she worked for a private art collection and at the

Mihalarias Art Gallery. Since 2004, she has been working at the City of Athens Art Gallery,

mainly in designing and running educational programmes for school groups (from age 3

upwards). She has held solo exhibitions in Athens and various Greek cities and has

participated in group exhibitions in Greece, Italy, and Japan. She won an award from the

Committee of the Museum of Modern Art in Hiroshima (1995). Her works are in private

collections in Greece and Italy and in the Permanent Collection of the City of Athens Art

Gallery. Major group exhibitions: City of Athens Art Gallery, 2014 & 2018; Athens Public

Tobacco Factory Cultural Centre 2023; Gallery Luminous Eye, Athens. Personal

exhibitions: Metropolis Art Gallery, Athens, 1996; Radisson Blue Park Hotel, Athens, 2011;

Award in the competition for 2023 UN–Eurocities ‘Cities of Tomorrow’ (outdoor group

exhibition, Vasilissis Olgas Avenue, Athens).

Έφη Τσουλουχοπούλου

Aυτοπροσδιορισμός

Η έκθεση «Αυτοπροσδιορισμός» της Έφης Τσουλουχοπούλου περιλαμβάνει ζωγραφικά

έργα σε καμβά και σε χαρτί, κολλάζ και φωτογραφίες από το 2000 έως σήμερα. Σε αυτή

την αναδρομικού χαρακτήρα έκθεση η ζωγράφος επιχειρεί μια ανατομία του αγχωμένου και

πληγωμένου εαυτού, ένα βαθύ κοίταγμα προς τα μέσα. Αυτό το θαρραλέο κοίταγμα της

αλήθειας μέσα από τον σπασμένο καθρέφτη είναι μια άσκηση αυτοθεραπείας. Η ζωγράφος

πραγματεύεται έννοιες όπως η ίαση, η αυτοφροντίδα και η αυτοδιαμόρφωση, δηλαδή η

κατασκευή του εαυτού. Την έκθεση διατρέχουν και άλλες έννοιες, όπως το ξεγύμνωμα, η

αποκάλυψη του φθαρτού σώματος, η ανακάλυψη και η αφήγηση των ιστοριών του.

Βασικός πρωταγωνιστής των έργων της Τσουλουχοπούλου είναι το γυμνό σώμα

της. Αποτυπωμένο σε διάφορες στάσεις και δουλεμένο με διάφορες τεχνοτροπίες, το

σώμα αυτό αγναντεύει, εστιάζει, ισορροπεί, κυοφορεί, συλλαμβάνει τη νέα ζωή, ή

ανατέλλει όπως ένα ουράνιο σώμα. Η καλλιτέχνις δημιουργεί «γυμνά αποστολής»,

κολλώντας γραμματόσημα πάνω σε σπουδές γυναικείου γυμνού από τα χρόνια που

μάθαινε σχέδιο στο Εικαστικό Εργαστήριο προετοιμασίας του Τάσου Ρήγα. Αλλού,

οικειοποιείται τη φωτογραφία πορτρέτου για να σχολιάσει δεικτικά την εύθραυστη,

εφήμερη, πλαστή ή κατασκευασμένη εικόνα της ανερχόμενης, επιτυχημένης καλλιτέχνιδας.

Μια χαρούμενη στιγμή, ένα οικογενειακό ενσταντανέ από τα εγκαίνια μιας έκθεσής της,

μεταμορφώνεται σταδιακά σε θολή ανάμνηση, σε αδιαμόρφωτη εικόνα.

Σε άλλα έργα, το σώμα της ζωγράφου καθίσταται ο μικρόκοσμος της (ελληνικής)

κοινωνίας, μιας κοινωνίας τραυματισμένης, διχασμένης και προβληματικής. Εδώ η

Τσουλουχοπούλου επεμβαίνει ζωγραφικά σε φύλλα εφημερίδων και τα μετατρέπει σε

συνθέσεις αφαιρετικού χαρακτήρα. Κυριαρχεί το κόκκινο χρώμα, που συμβολίζει το αίμα

(«ένα ταξίδι μέσα από το κόκκινο αίμα», όπως λέει η ίδια), τον σωματικό πόνο, τον θάνατο

και την κάθαρση. Από την άλλη, η νεκροκεφαλή παρουσιάζεται ως ιερό σύμβολο του

ανθρώπου ή ως λατρευτικό τοτέμ. Τα λουλούδια και τα φυτικά μοτίβα μαρτυρούν την

αγάπη της για τη φύση. Η ζωγραφική της εξυμνεί το συναίσθημα, το οποίο έχει τη δύναμη

να συνδέει ετερόκλητα πράγματα, αντισυμβατικές αγάπες (μεταξύ ζώων) και μυστήρια

ζευγάρια, όπως μια πριγκίπισσα και έναν εξωγήινο.

Η ζωγραφική της Έφης Τσουλουχοπούλου διαθέτει εξπρεσιονιστική ένταση.

Ακάθαρτη και αυθόρμητη, αντλεί από τα σκαριφήματα και τα αραβουργήματα. Είναι μια

ζωγραφική που τρέφει και συντηρεί τη σκέψη, παρέχοντας στη δημιουργό την απαιτούμενη

συναισθηματική ισορροπία. Μια ζωγραφική που φλερτάρει με το σχέδιο και συνδυάζει το

εικονικό με το ανεικονικό, την ευαισθησία με τη σκληρότητα. Με τα έργα αυτά η

Τσουλουχοπούλου στέλνει ένα μήνυμα που αφορά την ίδια, όσο και τον κοινωνικό και

καλλιτεχνικό της περίγυρο. Ο «Αυτοπροσδιορισμός» της δεν είναι αυτοαναφορικός ή

αποκλειστικά προσωπικός. Αναφέρεται εξίσου στο συλλογικό βίωμα, σε τελετουργίες

μετάβασης: στη συνεχή και επίμονη αναζήτηση του εσώτερου εαυτού μας μέσα από έναν

οραματισμό βαθιάς αυτοσυγκέντρωσης, στη φυγή από την πραγματικότητα, στο πέρασμα

σε μια άλλη διάσταση, πέρα από τον ταλαιπωρημένο μας πλανήτη.

Χριστόφορος Μαρίνος

Η Έφη Τσουλουχοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι ζωγράφος και μέλος του

Εικαστικού Επιμελητηρίου Τεχνών Ελλάδος. Μετά από σπουδές στο σχέδιο στην Αθήνα,

σπούδασε με κύρια κατεύθυνση τη Ζωγραφική, καθώς και Χαρακτική, Ιστορία της Τέχνης

και Γραφιστική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Brera στο Μιλάνο (1991-95).

Παρακολούθησε επιτυχώς Διδακτική της Τέχνης, Παιδαγωγικά και Ψυχολογία της

Εκπαίδευσης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας. Εργάστηκε σε ιδιωτική

συλλογή έργων τέχνης, στην εταιρεία Stavros Mihalarias Art και στον συλλέκτη Δημήτρη

Παπαδημητρίου ως art personal assistant. Από το 2004 έως σήμερα εργάζεται στην

Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων, στους τομείς Επινόηση και Ερμηνεία Εκπαιδευτικών

προγραμμάτων και είναι αναπληρώτρια επιμελήτρια στον τομέα των δωρεών για τη μόνιμη

συλλογή της Πινακοθήκης. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα, Πειραιά,

Γλυφάδα, Κηφισιά, Νέα Σμύρνη, Κόρινθο, Σπέτσες, και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές

εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Ιταλία, Ιαπωνία). Έργα της έχουν συμμετάσχει σε

διαγωνισμό και έχουν βραβευτεί από Επιτροπή του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της

Hiroshima σε συνεργασία με την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών του Μιλάνου. Έργα της

βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στην Αγγλία, καθώς και στις

Μόνιμες Συλλογές της Πινακοθήκης του Δήμου Αθηναίων. Πρόσφατες ομαδικές εκθέσεις:

«Η αποκατάσταση της αισιοδοξίας», Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων (2024), Ομαδική

έκθεση στο Καπνεργοστάσιο, Αθήνα (2023), «EUROCITIES», Αθήνα

επιμέλεια έκθεσης: Χριστόφορος Μαρίνος/curator of exhibition Christophoros Marinos